Για την απόκτηση νομίμου υποστάσεως του ΕΣΔΑ, ως κανονιστική πράξη, και την παραγωγή των εννόμων συνεπειών στις οποίες αποβλέπει, πρέπει να κατ’ άρθρο 12 παρ. 3 του Ν. 1650/1986, όπως ισχύει, να εγκριθή αυτό με κοινή απόφαση των συναρμοδίων υπουργών, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, διότι από τις διατάξεις του Ν. 4042/2012 δεν ρυθμίζεται άλλος τύπος που να ορίζει τον τρόπο που θα αποκτήσεις την νόμιμη υπόσταση.

Πράξη 309/2015

Γ. Ο ν. 4042/2012, που όπως προεκτέθηκε εναρμονίζει το εσωτερικό δίκαιο προς την Οδηγία 2008/98/ΕΚ, ορίζει, στο άρθρο 22, στην παρ. 1 ότι «το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σε συνεργασία με το κάθε φορά συναρμόδιο Υπουργείο, εκπονεί σχέδια διαχείρισης αποβλήτων για κάθε ρεύμα αποβλήτων ή για σύνολο ρευμάτων αποβλήτων, τα οποία καλύπτουν ολόκληρη ή μέρος της γεωγραφικής επικράτειας της χώρας. Τα σχέδια αυτά καλύπτουν συνδυασμένα το σύνολο της επικράτειας της χώρας για όλα τα είδη των αποβλήτων» και στην παρ. ό ότι τα ως άνω σχέδια διαχείρισης «αξιολογούνται τουλάχιστον ανά εξαετία και αναθεωρούνται εφόσον ενδείκνυται και εφόσον απαιτείται». Περαιτέρω, στο άρθρο 35 παρ, 1 του ίδιου νόμου, καθιερώνεται η κατάρτιση του ΕΣΔΑ, το οποίο «εκπονείται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σύμφωνα με τα άρθρα 22 …» (επομένως, κατά τους προεκτεθέντες ορισμούς του άρθρου 22 παρ. 1, και «σε συνεργασία με το κάθε φορά συναρμόδιο Υπουργείο») και καθορίζει «τη στρατηγική, τις πολιτικές και τους στόχους για τη διαχείριση των αποβλήτων σε εθνικό επίπεδο. Αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των αποβλήτων, το οποίο προσδιορίζει τις γενικές κατευθύνσεις για τη διαχείριση τους και υποδεικνύει τα κατάλληλα μέτρα». Τέλος, στο άρθρο 58 «Μεταβατικές διατάξεις» του ίδιου νόμου και στην παρ. 4 ορίζεται ότι «Μέχρι την έκδοση των, κατ’ εξουσιοδότηση του παρόντος νόμου, κανονιστικών πράξεων, εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι ήδη υφιστάμενες.». Στο πλαίσιο αυτό, εφόσον ούτε στις προπαρατεθείσες διατάξεις του ν. 4042/2012 ούτε σε κάποια άλλη διάταξη αυτού ρυθμίζεται ο τύπος που το ΕΣΔΑ ως κανονιστική πράξη – όπως ο εν λόγω χαρακτήρας αποδίδεται σ’ αυτό από τις προπαρατεθείσες διατάξεις, σύμφωνα με τις οποίες περιέχει στρατηγικές επιλογές, για την υλοποίηση των οποίων εισάγει συγκεκριμένες δεσμευτικές ρυθμίσεις – πρέπει να περιβληθεί για να αποκτήσει νόμιμη υπόσταση και να παράξει τις έννομες συνέπειες στις οποίας αποβλέπει, το ζήτημα ρυθμίζεται από τις πριν την έναρξη του ανωτέρω νεότερου νόμου ισχύουσες σχετικές διατάξεις, οι οποίες δεν έχουν καταργήσει ρητώς η σιωπηρώς απ’ αυτόν, συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 3 του ν. 1650/1986 (ΦΕΚ 160 Α’), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 33 παρ. 10 περ. β’ του ν. 3164/2003 (ΦΕΚ 176 Α’), και το άρθρο 5 παρ. 3 της “ΚΥΑ 2003” το ΕΣΔΑ εγκρίνεται με κοινή απόφαση των συναρμόδιων υπουργών, η οποία, ως τέτοια, πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 2 περ. θ’ του ν.3469/2006 “Εθνικό Τυπογραφείο, Εφημερίς της Κυβερνήσεως και λοιπές διατάξεις”(ΦΕΚ 131 Α’). να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Δ. Εν προκειμένω, το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΑΠΕΝ) έθεσε σε δημόσια διαβούλευση, για το χρονικό διάστημα από 2 έως 12 Ιουνίου 2015, «το αναθεωρημένο περιεχόμενο του ΕΣΔΑ», το τελικά διαμορφωμένο κείμενο του οποίου (στο εξής “ΕΣΔΑ 2015”), με την 258/24.7.2015 πράξη του Γενικού Διευθυντή Περιβαλλοντικής Πολιτικής του ανωτέρω υπουργείου, αναρτήθηκε στην ιστοσελίβα του και «τέθηκε σε ισχύ». Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το ως άνω αναρτηθέν κείμενο του “ΕΣΔΑ 2015 εφόσον δεν έχει εγκριθεί με κοινή απόφαση των συναρμοδίων υπουργών και δεν έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δεν έχει εισέτι αποκτήσει κανονιστική ισχύ. Δεδομένου τούτου, μέχρι την προσήκουσα θέση σε ισχύ του νέου ΕΣΔΑ εξακολουθεί να ισχύει, σύμφωνα με τη μνημονευθείσα διάταξη του άρθρου 58 παρ. 4 του ν.4042/2012, και να εφαρμόζεται το “ΕΣΔΑ 2003”. Πέραν των προεκτεθέντων, πρέπει να επισημανθεί ότι δεν προκύπτει ότι το ως άνω αναρτηθέν κείμενο του “ΕΣΔΑ 2015” – ως σχέδιο εθνικού επιπέδου που εκπονείται στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων, έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων και καθορίζει το πλαίσιο για μελλοντικές άδειες και δραστηριότητες, σε κάθε δε περίπτωση, αφορά και στον Εθνικό Σχεδιασμό Επικίνδυνων Αποβλήτων – έχει υπαχθεί σε διαδικασία προηγούμενης στρατηγικής περιβάλλοντας εκτίμησης, όπως απαιτείται από την Οδηγία 2001/42/ΕΚ “σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων” (EE L 197/21.7.2001), η οποία μεταφέρθηκε στην εσωτερική έννομη τάξη με την ΥΠΕΧΠΔΕ/ΕΥΠΕ/οικ. 107017/28.8.2006 (ΦΕΚ 1225 Β’) κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης – Οικονομίας και Οικονομικών – Περιβάλλοντος. Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (πρβλ. ΣτΕ Ολ. 3650/2010, 1421/2013). Σε κάθε περίπτωση, δεν προκύπτει η ύπαρξη, μετά από την τήρηση της προβλεπόμενης στο άρθρο 5 της ανωτέρω ΚΥΑ διαδικασίας προελέγχου, αρνητικής απόφασης του Γενικού Διευθυντή Περιβάλλοντος του ΥΠΑΠΕΝ ως προς την υποχρέωση υποβολής σε διαδικασία στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης (πρβλ. ΣτΕ 1824/2012, 3649/2009, ΔΕΕ της 22.3.2012 G-567/10, ΔΕΚ της 24.10.1996 C-72/95). Επιπροσθέτως κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 29Α του ν. 1558/1985 (ΦΕΚ 137 Α’), όπως προστέθηκε με το άρθρο 27 του ν. 2081/1992 (ΦΕΚ 154 Α’) και όπως ισχύει μετά το άρθρο 1 παρ. 2 εδ. α’ του ν.2469/1997 (ΦΕΚ 38 Α’) – και έχει ήδη περιληφθεί ως άρθρο 90 στο π.δ/μα 63/2005 “Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα” (ΦΕΚ 98 Α’) – δεν αναγράφεται το μέγεθος της δαπάνης που εκτιμάται ότι θα προκύψει σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού από την εφαρμογή του και ο τρόπος καλύψεως της δαπάνης αυτής (βλ. ΣτΕ Ολ. 3218/2003, ΣτΕ 216/2011).

Ε. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει, κατά πλειοψηφία, ότι πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Η συμβατότητα της ελεγχόμενης σύμβασης και των επιμέρους στόχων και προβλέψεών της με το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο που ρυθμίζει τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων (“ΕΣΔΑ 2003”, “ΠΕΣΔΑ Περιφέρειας Πελοποννήσου 2010”. ν. 4042/2012) αξιολογήθηκε και επιβεβαιώθηκε στο πλαίσιο της εκπόνησης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και της ευρείας διαβούλευσης που προηγήθηκε της τελικής έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων για την κατασκευή και λειτουργία των προβλεπόμενων σ’ αυτή έργων, με τη μνημονευθείσα (ανωτέρω σκέψη 13) 173714/9.7.2014 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Σε αυτό το πλαίσιο, ελήφθησαν πλείστες όσες γνωμοδοτήσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων και η 4475/265/28.1.2014 του αρμοδίου Τμήματος Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων του ΥΠΕΚΑ (υπ’ αριθμ. 112 στα αναφερόμενα στο προοίμιο της ανωτέρω απόφασης έγγραφα που υπόψη για την έκδοση της); η οποία μετά τη διατύπωση παρατηρήσεων για συμπλήρωση της Μ.Π.Ε. καταλήγει στη διαπίστωση ότι «η υπηρεσία μας θεωρεί ιδιαίτερα σημαντική την υλοποίηση των έργων, προκειμένου, επιτέλους, να αρθούν οι επιπτώσεις στο περιβάλλον της Πελοποννήσου από τα φαινόμενα ανεξέλεγκτης διάθεσης λόγο έλλειψης των απαραίτητων υποδομών στην Περιφέρεια». Όπως προεκτέθηκε δε, οι διατυπωθείσες κατά της νομιμότητας της ανωτέρω απόφασης αιτιάσεις απορρίφθηκαν με τη μνημονευθείσα 1076/2015 απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας (βλ. ανωτέρω σκέψη 10) και η αίτηση αναστολής εκτέλεσης αυτής απορρίφθηκε με την 161/2015 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ίδιου δικαστηρίου (βλ. ανωτέρω σκέψη 13). Εξάλλου, δεν τίθεται, επί του παρόντος, ζήτημα συμβατότητας της Ελεγχόμενης σύμβασης με τις προβλέψεις του αναρτηθέντος κειμένου “ΕΣΔΑ 2015”, καθόσον, όπως προεκτέθηκε, αυτό δεν έχει αποκτήσει κανονιστική ισχύ. Σε κάθε περίπτωση, η ανατροπή διαγωνιστικών διαδικασιών που έχουν ήδη ολοκληρωθεί με την ανακήρυξη οριστικού αναδόχου ανήκει στη νομοθετική εξουσία, η οποία, περαιτέρω, σταθμίζοντας την προστασία του δημόσιοι» συμφέροντος και των απορρεόντων, από το εκάστοτε προσυμβατικό ή συμβατικό στάδιο, δικαιωμάτων των εμπλεκόμενων οικονομικών φορέων, πρέπει να ρυθμίσει τα ανακύπτοντα ζητήματα. Επιπροσθέτως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, υπ’ αυτή τη θεώρηση, η συμβατότητα των συμβάσεων υλοποίησης των επιλεγεισών λύσεων γιο, τη διαχείριση των απορριμμάτων κάθε περιοχής με το ισχύον κατά το χρόνο της υλοποίησης τους ενωσιακό και εθνικό κανονιστικό πλαίσιο αποτελεί ζήτημα που θα ανακύπτει παγίως. Και τούτο, υπό την έννοια ότι, κάθε φορά θα υφίσταται ανάγκη συγκερασμού αφενός της προσαρμογής στους διαμορφωμένους από την εκάστοτε κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα στόχους και στις εξελισσόμενες μεθόδους διαχείρισης των παραγόμενων αποβλήτων (βλ. και άρθρο 22 παρ. 6 του ν.4042/2012 που ορίζει ότι τα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων αξιολογούνται τουλάχιστον ανά εξαετία και αναθεωρούνται εφόσον τούτο απαιτείται) και αφετέρου της επιβαλλόμενης κατασκευής ενός ολοκληρωμένου και επαρκούς δικτύου εγκαταστάσεων διάθεσης των αποβλήτοιν, με μακροχρόνιο ορίζοντα λειτουργίας, η οποία (κατασκευή) χαρακτηρίζεται τόσο από το υψηλό κόστος της όσο και από τις χρονοβόρες διαδικασίες εξασφάλισης των απαιτούμενων αδειοδοτήσεών της. Εξάλλου, πρέπει να υπομνησθεί ότι αποτελεί ανειλημμένη υποχρέωση του ΙΦΣ, μετά την υπογραφή της ελεγχόμενης σύμβασης, η εντός δέκα (10) μηνών ολοκλήρωση των έργων μεταβατικής διαχείρισης των απορριμμάτων, οπότε ήδη τα εργοστάσια θα αρχίσουν να δέχονται τα απορρίμματα και η εντός είκοσι τεσσάρων (24) μηνών έναρξη της οριστικής διαχείρισης των απορριμμάτων, ενώ οποιαδήποτε άλλη καινούρια χωροθέτηση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας απορριμμάτων και υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων θα ολοκληρωθεί, κατά τα διδάγματα από τις μέχρι τώρα ανάλογες χωροθετήσεις, μετά από αρκετά χρόνια. Παράλληλα, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου υπάρχουν 23 ενεργοί και 58 ανενεργοί αλλά μη αποκατεστημένοι Χώροι Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ, βλ. 11η Έκθεση Προόδου του Σχεδίου Δράσης του ΥΠΕΚΑ για την παύση λειτουργίας και αποκατάστασης των ΧΑΔΑ) και, ήδη, με την από 2.12.2014 απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (υπόθεση C-378/13) η Ελλάδα έχει καταδικασθεί λόγω της συντήρησης ή/και μη αποκατάστασης ΧΑΔΑ, στην καταβολή εξαμηνιαίας χρηματικής ποινής 14.520.000,00 ευρώ, απομειούμενης κάθε φορά που παύει η λειτουργία ενός ενεργού ΧΑΔΑ και ξεκινά η αποκατάσταση του.

ΣΤ. Μειοψήφησε η Πάρεδρος Αντιγόνη Στίνη, η οποία διατύπωσε την ακόλουθη γνώμη: Σύμφωνα με την αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, η οποία διέπει τη σύναψη των δημοσίων συμβάσεων, επιβάλλεται η αποφυγή της ανώμαλης εξέλιξης αυτών συνεπεία μεταβολών στο αρχικώς ορισθέν φυσικό και οικονομικό αντικείμενο τους (Τμ. Μειζ. Επταμ. Σύνθ. 4112/2015, Τμ, VΙ 4305/2014). Εν προκειμένω, δεδομένης της από 24.7.2015 θέσης σε ισχύ του νέου, αναθεωρημένου (σε συνέχεια της συμμόρφωσης της χώρας προς την Οδηγία 98/2008/ΕΚ, όπως ενσωματώθηκε στο ν. 4042/2012), Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ 2015) και των προβλεπόμενων από αυτό υποχρεώσεων, μεταξύ άλλων, για αναθεώρηση των επιμέρους υφισταμένων Περιφερειακών Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ), αναστολή των έργων και υποδομών που υλοποιούνται με τη μορφή ΣΔΙΤ, εφόσον μέχρι την έναρξη ισχύος του ΕΣΔΛ δεν έχει συναφθεί η οικεία σύμβαση, και επανασχεδιασμό έργων, υποδομών και δράσεων βάσει των προβλέψεων του νέου ΕΣΔΑ, λαμβανομένου δε περαιτέρω υπόψη του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου του ελεγχόμενου έργου, του προορισμού του και των εξ αυτού απορρεουσών μακροχρόνιων συμβατικών δεσμεύσεων που αναλαμβάνει η Περιφέρεια Πελοποννήσου, συντρέχει λόγος διακωλυτικός της υπογραφής της ελεγχόμενης σύμβασης. Και τούτο, διότι δεν τεκμηριώνεται εάν ο εν γένει σχεδιασμός του ελεγχόμενου έργου βάσει του αρχικού ΠΕΣΔΑ Πελοποννήσου και η υλοποίηση του μέσω ΣΔΙΤ συνάδουν με την προδιαγραφόμενη πολιτική, τις εξαγγελίες και τη στοχοθεσία του ΕΣΔΑ 2015, το οποίο καθορίζει τις προοπτικές διαχείρισης αποβλήτων στη χώρα με χρονικό ορίζοντα μέχρι το 2020, διακηρύττει την κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης στερεών αποβλήτων και θέτει ως στόχους μεταξύ άλλων, τη σταθεροποίηση της παραγωγής αποβλήτων στα επίπεδα του 2011 με φθίνουσα τάση. τη διαλογή αποβλήτων υλικών στην πηγή, το ριζικό ανασχεδιασμό του υφιστάμενου σχεδιασμού υποδομών διαχείρισης με σκοπό τη ριζική αναβάθμιση της ανακύκλωσης, την αναθεώρηση των υφιστάμενων ΠΕΣΔΑ προκειμένου να υιοθετηθεί το μοντέλο της αποκεντρωμένης διαχείρισης με κεντρικό άξονα την πρόληψη-επαναχρησιμοποίηση και την οικονομική ανάπτυξη της τοπικής αυτοδιοίκησης με ίδιους πύρους από την ανακύκλωση, σε άμεση συνεργασία με τους δημότες-ανακυκλωτές, την εκπόνηση και εφαρμογή τοπικών σχεδίων αποκεντρωμένης διαχείρισης από τους δήμους, κλπ. Περαιτέρω, στο ΕΣΔΑ 2015 τίθενται εκ νέου κριτήρια χωροθέτησης και διαστασιολόγησης των εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριμμάτων, αποσκοπώντας στη μείωση της δυναμικότητας και της απόστασης αυτών από την πηγή όπως και την περαιτέρω αποκέντρωση της διαχείρισης στις τοπικές αυτοδιοικήσεις, ενώ επισημαίνεται ότι, προκειμένου για έργα και υποδομές μεγαλύτερης δυναμικότητας από τις προβλέψεις του ΕΣΔΑ, τα οποία έχουν δρομολογηθεί βάσει μη επικαιροποιημένων ΠΕΣΔΑ, με τη μορφή ΣΔΙΤ ή άλλη, και εφόσον οι οικείες συμβάσεις δεν έχουν υπογραφεί μέχρι την έγκριση αυτού, θα ανασταλεί η υλοποίηση τους και θα επανασχεδιαστούν βάσει των νέων δεδομένων. Σε κάθε δε περίπτωση, σημειώνεται ότι εκκρεμεί η γνωμοδότηση του αρμοδίου Τμήματος Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικου Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, περί της συμβατότητας του αναθεωρημένου ΠΕΣΔΑ Πελοποννήσου με τις κατευθύνσεις του ΕΣΔΑ 2015. Κατόπιν αυτών, δεν τεκμηριώνεται εάν η ελεγχόμενη σύμβαση συνεχίζει να προκρίνεται ως συμφέρουσα για την Περιφέρεια, χωρίς να ενδέχεται να διαταραχθεί η οικονομική ισορροπία της από την εν γένει αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου αναφορικά με τη διαχείριση των αστικών αποβλήτων. Πλην όμως η γνώμη αυτή δεν εκράτησε.

15. Στο πλαίσιο των προβλεπόμενων, στο άρθρο 22 “Υποχρεώσεις προσωρινού ΙΦΣ – Περίοδος οριστικοποίησης συμβατικών εγγράφων” της Πρόσκλησης Υποβολής Δεσμευτικών Προσφορών (ΠΥΔΠ), υποχρεώσεων του, ο προσωρινός ΙΦΣ προσκόμισε τις GRH 104778 και GRH 105096 εγγυητικές επιστολές Προσωρινού ΙΦΣ, εκδόσεως της ALPHA BANK Α.Ε., συνολικού ποσού 2.400.000,00 ευρώ, με διάρκεια ισχύος, έπειτα από διαδοχικές παρατάσεις, μέχρι 11.2.2016, ημερομηνία μέχρι την οποία έχει παραταθεί και ο χρόνος ισχύος της δεσμευτικής προσφοράς του ΙΦΣ. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και την έκδοση της 173714/9.7.2014 ΑΕΠΟ (βλ. ανωτέρω σκέψη 13), ο προσωρινός ΙΦΣ, με την 11770/2/ΜΜ/επλ/15.01.2015 επιστολή του, υπέβαλε α) το Σχέδιο Σύμβασης Σύμπραξης, μετά των Παραρτημάτων αυτής, με προτεινόμενες μεταβολές και. συνημμένο πίνακα τεκμηρίωσης αυτών εκ μέρους του, β) τα πιστοποιητικά και λοιπά στοιχεία των άρθρων 22.3.1, 22.3.2, 22.3.3, 22.3.4 και 22.11 της ΠΥΔΠ, γ) τις συμβάσεις και λοιπά έγγραφα του άρθρου 22.10.4 της ΠΥΔΠ, σε τελική και συμφωνημένη μορφή και δ) τα αποτελέσματα της επαλήθευσης του Χρηματοοικονομικού Μοντέλου που πραγματοποιήθηκε από τον ανεξάρτητο φορέα “ΈΡΝΣΤ & ΓΙΑΝΓΚ Ανώνυμη Εταιρεία Παροχής Συμβουλευτικών Υπηρεσιών”, ο οποίος έτυχε της αποδοχής της αναθέτουσας αρχής (βλ. 97112/32885/24.12.2014 έγγραφο Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου), σύμφωνα με τις απαιτήσεις των άρθρων 19.2.2 και 22.10.2 της ΠΥΔΠ. Περαιτέρω, με την 6501/ΕΓΣΔΙΤ/48/20.1.2015 απόφαση του Ειδικού Γραμματέα Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, εγκρίθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 3 του ν.3389/2005, η χορήγηση εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου υπέρ της Περιφέρειας Πελοποννήσου και έναντι της εταιρείας ειδικού σκοπού που θα συστήσει ο ΙΦΣ, για την καταβολή του συμβατικού ανταλλάγματος που προβλέπεται από την ελεγχόμενη σύμβαση (η εγγύηση αυτή επισυνάπτεται ως Παράρτημα 15: Απευθείας Σύμβαση I στο σχέδιο της ελεγχόμενης σύμβασης).

Εν συνεχεία με την 20/21.1.2015 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής, η οποία απεστάλη, σύμφωνα με τα άρθρα 225 και 238 του ν. 3852/2010, για έλεγχο νομιμότητας στον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου και «κρίθηκε νόμιμη» με την 7124/1117/28.1.2015 απόφαση αυτού, εγκρίθηκαν, κατ’ επίκληση της προβλεπόμενης στο άρθρο 25.3 της ΠΥΔΠ σχετικής δυνατότητας της αναθέτουσας αρχής, οι προτεινόμενες από τον προσωρινό ΙΦΣ τροποποιήσεις επί του σχεδίου της ελεγχόμενης σύμβασης, καθόσον πρόκειται, κατά βάση, για αλλαγές που αποσκοπούν είτε σε διορθώσεις στοιχείων που τέθηκαν εκ παραδρομής, είτε σε διασάφηση και συμπληρώσεις όρων της σύμβασης ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος παρερμηνειών η και ασαφειών στις μεταξύ μερών σχέσεις, που, κατά τους ορισμούς του ανωτέρω άρθρου, συνιστούν επουσιώδεις μεταβολές που δεν αλλοιώνουν τα βασικά στοιχεία του έργου ή της προσφοράς του προσωρινού ΙΦΣ ούτε συνεπάγονται ανατροπή της οικονομικής ισορροπίας της σύμβασης υπέρ του Προσωρινού ΙΦΣ, Περαιτέρω, με την ίδια αυτή απόφαση, αφού διαπιστώθηκε η πλήρωση του μνημονευθέντος άρθρου 22 της ΠΥΔΠ και η οριστικοποίηση των συμβατικών εγγράφων που απαιτούνται για την υπογραφή της ελεγχόμενης σύμβαση, εγκρίθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού και ανακηρύχθηκε ΙΦΣ η “ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΒΕΤΕ”. Κατόπιν τούτου, για τους σκοπούς της σύμβασης και σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 4 του ν.3389/2005 και το άρθρο 24 της ΠΥΔΠ, ιδρύθηκε από τον ως άνω ανακηρυχθέντα ΙΦΣ ανώνυμη εταιρεία ειδικού σκοπού με την επωνυμία “ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Α.Ε.” (βλ. επισυναπτόμενο καταστατικό αυτής ως Παράρτημα 1 της ελεγχόμενης σύμβασης). Εξάλλου, με τα 13554/5115/26.1.2015 και 57263/21250/ 30.4.2015 έγγραφα του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου βεβαιώνεται ότι εκτός από τις αναφερόμενες στα εν λόγω έγγραφα διοικητικές και προδικαστικές προσφυγές, αιτήσεις αναστολής εκτέλεσης και αιτήσεις ακύρωσης, για τις οποίες έγινε λόγος στις οικείες θέσεις στις προηγούμενες σκέψεις καμία άλλη διοικητική προσφυγή ή ένδικο βοήθημα έχει ασκηθεί,

16. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα το Κλιμάκιο κρίνει κατά πλειοψηφία ότι από τον έλεγχο του υποβληθέντος σ’ αυτό στοιχείων, δεν διαπιστώθηκαν νομικές πλημμέλειες που να κωλύουν την υπογραφή του υποβληθέντος για προσυμβατικού έλεγχο νομιμότητας σχεδίου σύμβασης σύμπραξης είκοσι παραρτημάτων αυτής μεταξύ της Περιφέρειας Πελοποννήσου και της ανώνυμης εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία “ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Α.Ε.” και ως εκ τρίτου του μετόχου του αναδειχθέντος Ιδιωτικού Φορέα Σύμπραξης, ήτοι της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Α.Ε.”, για την εκτέλεση του έργου “Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων Περιφέρειας Πελοποννήσου με Σ.Δ.Ι.Τ”. Επισημαίνεται δε, ότι οποιαδήποτε προβλεπόμενη τροποποίηση της ελεγχόμενης σύμβασης, περιλαμβανόμενης και της περιγραφόμενης στο Παράρτημα 21 αυτής “Απευθείας Σύμβασης II”, έχει την έννοια ότι θα γίνει με τρόπο που δεν θα παραβιάζει τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις του εθνικού και ενωσιακού δικαίου περί τροποποιήσεων των συμβάσεων κατά τη διάρκεια ισχύος τους. Μειοψήφησε η Πάρεδρος Αντιγόνη Στίνη, κατά τη γνώμη της οποίας, όπως αυτή διατυπώθηκε ανωτέρω στις σκέψεις 5.Γ και 14.ΣΤ, συντρέχουν νομικές πλημμέλειες που κωλύουν την υπογραφή του ως άνω σχεδίου σύμβασης. Τέλος, επισημαίνεται ότι το ως άνω σχέδιο σύμβασης μετά των είκοσι (20) παραρτημάτων της επισυνάπτονται στην παρούσα πράξη και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτής.