ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:

Επειδή, με την κρινομένη προσφυγή και τους πρόσθετους λόγους για την οποία κατατέθηκε το προσήκον δικαστικό ένσημο και τα λοιπά δικαιώματα υπέρ του Ταμείου Νομικών και του Ταμείου Προνοίας Δικηγόρων Αθηνών (βλ. τα οικεία αποδεικτικά) παραδεκτώς ζητείται: α) η ακύρωση της 16921/1998 απόφασης του Διοικητή του ΤΕΒΕ, κατά το μέρος που με αυτή απορρίφθηκε το αίτημα του προσφεύγοντος για την έγκριση της επιστροφής της επιστροφής της συζύγου του από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα με ειδικό ασθενοφόρο αεροπλάνο να υποχρεωθεί το καθού να καταβάλει στην προσφεύγουσα νομιμοτόκως το συνολικό ποσό των 15.346.000 δρχ., που ισούται με τη δαπάνη της αερομεταφοράς της συζύγου του προσφεύγοντος με το ως άνω αεροπλάνο. Εξάλλου, το αίτημα του προσφεύγοντος να του καταβληθεί επιπλέον ποσό 1,419.658 δρχ., πέραν των ήδη καταβληθέντων, που αφορά τη δαπάνη που καταβλήθηκε στην εξειδικευμένη εταιρία ……για την αερομεταφορά της συζύγου του, πρέπει να απορριφθεί, γιατί απαραδέκτως προβάλλεται για πρώτη με τους πρόσθετους λόγους αφού αποτελεί επέκταση του αιτήματος της προσφυγής.

Επειδή, το άρθρο 7 του πδ 856/1979 ΄΄Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων της περί του Κλάδου Υγείας του ΤΕΒΕ νομοθεσίας΄΄ (Α 245) ορίζει, στη μεν παρ. 2 ότι: ΄΄Η παρ 10 του άρθρου 5 του β.δ 81/62, ως το τούτο συνεπληρώθη δια του β.δ. 873/75, αντικαθίσταται ως ακολούθως: Η εν τω Εξωτερικώ νοσηλεία επιτρέπεται εις εξαιρετικάς περιπτώσεις σοβαρωτάτων νοσημάτων ή διάγνωσις ή η θεραπεία των οποίων δεν δύναται να γίνη εν Ελλάδι. Η έγκρισις νοσηλείας εις το Εξωτερικόν παρέχεται εκ των προτέρων υπό του Διοικητού του ΤΕΒΕ, μετά γνώμην του Προϊσταμένου Υγειονομικού της Υπηρεσίας ΤΕΒΕ Αττικής, Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας και Ανατολικής Πελοποννήσου ή της Διευθύνσεως ΤΕΒΕ Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας. Οι ως άνω Προϊσταμένοι γνωματεύουν κατόπιν υπό του ασθενούς σχετικής ιατρικής βεβαιώσεως ειδικού δια την περίπτωσιν εν ενεργεία Καθηγητού Πανεπιστημίου ή Διευθυντού Κλινικής ή αντιστοίχου προς την πάθησιν ειδικότητος των Κρατικών, Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων και Δημοτικών Νοσοκομείων ή Κοινωφελών Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων των πόλεων Αθηνών, Πειραιώς ή Θεσαλλονικης. Η ως άνω ιατρική βεβαίωσις δέον μεταξύ των άλλων να περιέχη και τα εξής στοιχεία: α) την διάγνωσιν, β) το είδος της διαγνωστικής ή θεραπευτικής βοηθείας η οποία δύναται να δοθή εις το Εξωτερικόν, γ) ότι βοήθεια αυτού του τύπου είναι αδύνατον να δοθή εν Ελλάδι και δ) αν υπάρχη ανάγκη συνοδού΄΄ στην επομένη δε παρ. 3 όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο μόνο του πδ 476/1984 (Α΄169) και στη συνέχεια με το πδ 351/1986 (Α΄155) ότι: ΄΄Εκ της γενομένης δια την εν τω Εξωτερικώ νοσηλείαν του ασθενούς δαπάνης αποδίδονται υπό του Ταμείου: α) Αι δεδικαιολογημέναι δαπάναι μεταβάσεως και επιστροφής του ασθενούς ως και του τυχόν αναγκαιούντος συνοδού, προσηκόντως αποδεικνυόμεναι, β) το 50% της δαπάνης για τη νοσηλεία των ασφαλισμένων και των μελών της οικογένειάς τους σε νοσηλευτικά ιδρύματα του εξωτερικού που γίνεται ύστερα από έγκριση του Ταμείου…. γ) Σε περίπτωση κατά την οποία η περίθαλψη πραγματοποιείται εξωνοσοκομειακά το Ταμείο αποδίδει τη δαπάνη που έγινε από τον ασθενή για τις παρακλινικές εξετάσεις και ειδικές θεραπείες, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί το δεκαπενταπλάσιο της κρατικής διατίμησης που ισχύει κάθε φορέα, δ) Η δαπάνη για ιατρικές αμοιβές η οποία υπολογίζεται στο δεκαπενταπλάσιο της κρατικής διατίμησης και σε περίπτωση που δεν υπάρχει τέτοια, σε ποσοστό 50% της δαπάνης που πραγματοποιήθηκε. ε) ….΄΄. Τέλος, η παρ. 5 του ιδίου ως άνω άρθρου ορίζει ότι: ΄΄Δαπάναι πραγματοποιηθείσαι δια νοσηλείαν ή εξωνοσοκομειακήν περίθαλψιν εις το εξωτερικόν χωρίς να προηγθή η κατά τα άνω έγκισις του Διοικητικού του ΤΕΒΕ διά την εις το Εξωτερικόν νοσηλείαν, δεν αναγνωρίζονται. Κατ’ εξαίρεσιν, εις περίπτωσιν νοσηλείας εις Θεραπευτήριο εν τω εξωτερικό άνευ προεγκρίσεως αποδίδεται υπό του ΤΕΒΕ το εκάστοτε υπό της Κρατικής διατιμήσεως καθοριζόμενον ημερήσιον νοσήλιον Γ΄ θέσεως Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών ως και πάσα εκ των ανωτέρω δαπάνη μη δυναμένη πάντως να υπερβή το υπό της εκάστοτε ισχυούσης Κρατικής διατιμήσεως καθοριζόμενον αντιστοίχως ποσόν. Αι δαπάναι αύται καταβάλλονται επί τη προσκομίσει των απαιτούμενων διά τας μετ’ έγκρισιν δαπάνας βεβαιώσεων. Δαπάναι μεταβάσεως και ειιστροφής δεν αναγνωρίζονται΄΄

Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 11 του ν. 2018/1992 ορίζεται ότι: ΄΄Για τους ασφαλισμένους του κλάδου ασθενείας των Ταμείων ΤΕΒΕ και ΤΑΕ, που δικαιούνται περίθαλψη σε θεραπευτήριο του εξωτερικού σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του κανονισμού ασθενείας του φορέα, που υπάγονται, τα οικεία ταμεία καλύπτουν σε έκταση κα ύψος τις σχετικές δαπάνες ανάλογα με τα ισχύοντα στον κλάδο νοσοκομειακής περίθαλψης του ΙΚΑ – σε περίπτωση νοσηλείας ασφαλισμένων του σε θεραπευτήριο του εξωτερικού΄΄ (παρ.1) και ότι: ΄΄Ο τρόπος καταβολής της απαιτούμενης δαπάνης για νοσήλειο στο εξωτερικό και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια μέχρι τροποποιήσεως των ισχύοντων κανονισμών ασθενείας των πιο πάνω Ταμείων καθορίζονται με απόφαση του ΔΣ αυτών ΄΄ (παρ. 2). Περαιτέρω, στο άρθρο 39 του ν.1759/1988 που αφορά τη νοσηλεία στο εξωτερικό των ασφαλισμένων του ΙΚΑ, ορίζεται ότι: ΄΄Οι περιπτώσεις για τις οποίες επιτρέπεται η νοσηλεία στο εξωτερικό, ο τρόπος και η διαδικασία έγκρισις της νοσηλείας του ασθενούς, του τυχόν δότη και η χρησιμοποίηση συνοδού, το είδος και η έκταση των παροχών, το ύψος της δαπάνης, η τυχόν συμμετοχή του ασφαλισμένου στις δαπάνες νοσηλείας και το ύψος αυτής, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου, καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Ασφαλίσεων, είναι δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου και σε άλλους φορείς που παρέχουν υγειονομική περίθαλψη΄΄ (παρ. 6). Σε εκτέλεση της ως άνω παραγρ. 4 του άρθρου 39 του ν. 1759/1988, εκδόθηκε η υπουργική απόφαση Φ. 7/οικ.15/7.1.1997 ΄΄Νοσηλεία στο εξωτερικό ασθενών ασφαλισμένων ασφαλιστικών Οργανισμών αρμοδιότητας Γ.Γ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων΄΄ (ΦΕΚ 22Β΄/20.1.1997) που έχει εφαρμογή και στην προκειμένη περίπτωση, με την οποία ορίζεται ότι: ΄΄Η νοσηλεία στο εξωτερικό των ασφαλισμένων όλων των φορέων και κλάδων ασθένειας, ανεξαρτήτως ονομασίας και νομικής μορφής, αρμοδιότητας της Γ.Γ.Κ.Α., εγκρίνεται με απόφαση του οικείου ασφαλιστικού φορέα, ύστερα από αιτιολογημένη γνωμάτευση των Ειδικών Υγειονομικών Επιτροπών που προβλέπονται στο άρθρο 3 της απόφασης αυτής…΄΄ (άρθρο 1), ότι ΄΄Αρμόδιες για τη γνωμάτευση νοσηλείας στο εξωτερικό ασθενών ασφαλισμένων ασφαλιστικών οργανισμών αρμοδιότητας Γ.Γ.Κ.Α. είναι Ειδικές Υγειονομικές Επιτροπές που εδρεύουν στα Περιφερειακά Υποκαταστήματα του ΙΚΑ………. Πάτρας…….΄΄ (άρθρο 3), ότι ΄΄Η αρμόδια επιτροπή γνωματεύει για το είδος της πάθησης, τους συγκεκριμένους λόγους, όπως αναφέρονται στο άρθρο 1 για τους οποίους επιβάλλεται η μετάβαση το εξωτερικό, τη πιθανή χρονική διάρκεια νοσηλείας, τη χώρα ή και το συγκεκριμένο νοσηλευτικό κέντρο στο οποίο θα νοσηλευθεί ο ασφαλισμένος. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται αν υπάρχει ανάγκη συνοδού ή δότη σε περίπτωση μεταμόσχευσης ……΄΄ (άρθρο 4 παρ. 2), ότι ΄΄Απορριπτικές γνωματεύσεις των Υγειονομικών Επιτροπών είναι δεσμευτικές για τους ασφαλιστικούς οργανισμούς΄΄ (άρθρο 4 παρ. 3) και ότι ΄΄Για τη διαδικασία, τον τρόπο εξόφλησης και γενικά κάθε θέμα που αφορά τη διακίνηση και απόδοση των λογαριασμών ισχύουν οι καταστατικές διατάξεις κάθε φορέα΄΄ (άρθρο 4 παρ. 7).

Επειδή, από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι αναγκαία‚ καταρχήν, προϋπόθεση για τη νοσηλεία στο εξωτερικό ασφαλισμένου του ΤΕΒΕ και την απόδοση σ’ αυτόν των αυξημένων δαπανών που προβλέπονται στην παράγρ. 3 του άρθρου 7 του πδ 856/1979, όπως ισχύει, είναι η χορήγηση εκ των προτέρων σχετικής εγκρίσεως από το Διοικητή του Ταμείου, κατόπιν αιτιολογημένης γνωμάτευσης της αρμόδιας Ειδικής Υγειονομικής Επιτροπής (βλ. ΣτΕ 5846/1995). Η γνωμάτευση αυτή, όταν είναι αρνητική και αναφέρεται σε Θέματα, για τα οποία ρητώς προβλέπει το άρθρο 4 της Φ.7/οικ.15/7.1 1997 ως άνω υπουργικής απόφασης προδήλως καταργήθηκαν οι προϊσχύσασες αντίστοιχες διατάξεις των παραγρ. 1.4 του άρθρου 3α του Κανονισμού Νοσοκομειακής Περίθαλψης του ΙΚΑ που είχαν εφαρμογή και στο ΤΕΒΕ, σύμφωνα με το άρθρο 11 του ν. 2018/1992 είναι δεσμευτική για τα εν συνεχεία επιλαμβανόμενα αρμ6δια ασφαλιστικά όργανα και σε περίπτωση προσφυγής για τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια. Παρέπεται, συνεπώς, ότι σε περίπτωση που η υγειονομική επιτροπή αποφαίνεται και για θέματα πέραν των προαναφερομένων, η σχετική γνωμάτευσή της δεν είναι, κατά την έννοια των αυτών ως άνω διατάξεων, δεσμευτική για τα ασφαλιστικά όργανα και τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, τα οποία, επομένως, μπορούν να αφίστανται των γνωματεύσεων αυτών, πάντοτε όμως αιτιολογημένα.

Επειδή, στην προκειμένη υπόθεση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο προσφεύγων, ασφαλισμένος του ΤΕΒΕ, υπέβαλε στο Ταμείο αίτηση (αρ. πρωτ. 15915/31.7.1998), με την οποία ζήτησε την έγκριση νοσηλείας της συζύγου του ……. για νοσηλεία σε Νοσοκομείο της Αμερικής. Ο Διοικητής του ΤΕΒΕ με την 15915/6.8.1993 απόφασή του, αφού έλαβε υπόψη του τα υποβληθέντα από τον προσφεύγοντα στοιχεία και την 134/5.8.1998 γνωμάτευση της Ειδικής Υγειονομικής Επιτροπής του ΙΚΑ Πατρών, ενέκρινε τη μετάβαση της συζύγου του προσφεύγοντος για νοσηλεία σε Κρατικό Νοσοκομείο της Αμερικής. Η μετάβαση αυτή εγκρίθηκε να γίνει από Ελλάδα στις ΗΠΑ και αντιστρόφως με φορείο (6 θέσεις στο αεροπλάνο, σύμφωνα με τον κανονισμό Ασθενείας) και ένα συνοδό είτε αυτός είναι γιατρός είτε συγγενής. Έτσι, η σύζυγος του προσφεύγοντος εισήχθη στο Νοσοκομείο …… των ΗΠΑ και αρχικώς νοσηλεύθηκε στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Ακολούθως, διαπιστώθηκε ότι πάσχει από ανεγχείρητο όγκο και επισημάνθηκε ότι δεν υπήρχε λόγος παραμονής της ασθενούς στο εν λόγω Νοσοκομείο, αφού δεν υπήρχε θεραπεία. Έτσι, στις 19.8.1998 η εν λόγω ασθενής εξήλθε του ως άνω Νοσοκομείου και την ίδια ημέρα μεταφέρθηκε στην Αθήνα στο Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας με ειδικό ασθενοφόρο αεροπλάνο. Στο νοσοκομείο της Βούλας έφτασε στις 21.8.1998, νοσηλεύθηκε στη μονάδα εντατικής και στις 22.8.1998 διακομίσθηκε στο περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Τρίπολης όπου νοσηλεύθηκε και απεβίωσε. Από τα ίδια ως άνω στοιχεία, προκύπτει ακόμη ότι ο προσφεύγων με τη 16921/26.8.1998 αίτησή του προς το ΤΕΒΕ ζήτησε να εγκριθεί η επιστροφή της συζύγου του από τις ΗΠΑ με ειδικό ναυλωμένο αεροσκάφος. Η αίτηση αυτή, μαζί με τα σχετικά δικαιολογητικά‚ διαβιβάστηκε στην Ειδική Υγειονομική Επιτροπή Νοσηλειών Εξωτερικού ΙΚΑ στην Πάτρα, προκειμένου να γνωματεύσει εάν ήταν απαραίτητη η επιστροφή της εν λόγω ασθενούς με ειδικά ναυλωμένο ασθενοφόρο αεροσκάφος, η οποία με την 142/1.9.1998 γνωμάτευση της αποφάνθηκε ότι η σύζυγος του προσφεύγοντος έπρεπε να επιστρέψει στην Ελλάδα με τον ίδιο τρόπο που μετέβη. Η τελευταία αυτή γνωμάτευση επιστράφηκε στη ίδια υγειονομική επιτροπή με το 18345/10.9.1998 έγγραφό του ΤΕΒΕ με το ίδιο ως άνω αίτημα, συγχρόνως δε ζητήθηκε από τον προσφεύγοντα να προσκομίσει στην επιτροπή αυτή τα σχετικά δικαιολογητικά. Η υγειονομική αυτή επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη της τα υποβληθέντα σχετικά δικαιολογητικά, μεταξύ των οποίων και ιατρικές βεβαιώσεις του Νοσοκομείου της Αμερικής στο οποίο νοσηλεύθηκε η σύζυγος του προσφεύγοντος, με την 169/19.10.1998 γνωμάτευσή της αποφάνθηκε ότι ΄΄δεν εγκρίνει την επιστροφή της επειγόντως στην Ελλάδα με ειδικά ναυλωμένο αεροπλάνο – ασθενοφόρο, παρά μόνο με τον τρόπο που μετέβη (με φορείο και συνοδεία ιατρού). Η Βαρειά κατάσταση της ασθενούς ήταν ήδη γνωστή. Από το πιστοποιητικό του Νοσοκομείου της Αμερικής δεν προκύπτει ότι θα ωφελούσε την υγεία της ασθενούς η επείγουσα διακομιδή της στην Ελλάδα΄΄. Και η τελευταία αυτή γνωμάτευση επιστράφηκε από το ΤΕΒΕ με το 23396/9.11.1998 έγγραφό του στην ως άνω υγειονομική επιτροπή για διευκρινήσεις σχετικά με το ανωτέρω θέμα, η οποία με την 182/16.11.1998 γνωμάτευσή της αποφάνθηκε ότι: ΄΄εγκρίνει τη μετάβασή της από την Ελλάδα στην Αμερική και την επιστροφή της από την Αμερική στην Ελλάδα με φορείο (6 θέσεις στο αεροπλάνο σύμφωνα με τον κανονισμό ασθενείας) και ένα συνοδό είτε αυτός είναι γιατρός είτε συγγενής΄΄. Τελικώς, η αυτή υγειονομική επιτροπή με την 68/7.6.1999 γνωμάτευση της ενέκρινε την παράταση νοσηλείας της συζύγου του προσφεύγοντος έως 20.8.1998, ήτοι πέραν των 10 ημερών που είχε εγκρίνει με την αρχικά 131/1998, γνωμάτευσή της. Κατόπιν των ανωτέρω, ο Διοικητικής τον ΤΕΒΕ με τη 16921/10.12.1998 απόφασή του (προσβαλλομένη), ενέκρινε εν μέρει την ταυτάριθμη αίτηση του προσφεύγοντος. Συγκεκριμένα, ενέκρινε τη μετάβαση και επιστροφή της συζύγου του προσφεύγοντος στις ΗΠΑ με φορείο – ασθενοφόρο και συνοδό γιατρό με τον Κανονισμό Ασθενείας και απέρριψε τα αίτημα τον προσφεύγοντος ΄΄για επιστροφή της συζύγου του από Αμερική στην Ελλάδα επειγόντως με ειδικά ναυλωμένο αεροπλάνο – ασθενοφόρο, καθόσον η κατάσταση της υγείας της ήταν γνωστή και ότι η επείγουσα διακομιδή της στην Ελλάδα δεν θα ωφελούσε την υγεία της΄΄. Ήδη, με την κρινομένη προσφυγή και τους πρόσθετους λόγους λόγους, όπως αναπτύχθηκε με τα σχετικά υπομνήματα, ο προσφεύγων αμφισβητεί την ορθότητα της προσβαλλομένης απόφασης, κατά το μέρος που αφορά τη μη έγκριση της επιστροφής της συζύγου του με ειδικό ασθενοφόρο αεροπλάνο και ζητεί την ακύρωση αυτής κατά το μέρος αυτό και να υποχρεωθεί το καθού Ταμείο να καταβάλει σ’ αυτόν νομιμοτόκως το συνολικό ποσό των 15.346.000 δρχ, το οποίο ισούται με τις δαπάνες αερομεταφοράς της συζύγου του από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα με ειδικό ασθενοφόρο αεροπλάνο, υποστηρίζοντας κυρίως ότι η δαπάνη αυτή ήταν δικαιολογημένη και άρα καλύπτεται από τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 3 του πδ 856/1979.

Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, οι προαναφερθείσες γνωματεύσεις της αρμόδιας ειδικής υγειονομικής Επιτροπής του Πατρών, κατά το μέρος που αποφαίνονται και ως προς το μέσο αερομεταφοράς, κατά την επιστροφή της συζύγου του προσφεύγοντος, για θέμα δηλαδή που δεν προβλέπεται ρητώς στο άρθρο 4 της ΑΥΚΑ Φ.7/οικ.15/7.1.1997 θέμα πάντως για το οποίο πριν από την ισχύ της απόφασης αυτής ήταν, σύμφωνα με τις σκέψεις που προηγήθηκαν, υποχρεωτικές για το Διοικητή του ΤΕΒΕ και άρα και για το Δικαστήριο τούτο. Συνεπώς, προδήλως εσφαλμένο εκλαμβάνεται από το Διοικητή του Ταμείου ως υποχρεωτικές οι γνωματεύσεις αυτές, ως προς το επίμαχο θέμα, και με την αιτιολογία αυτή απορρίπτεται το σχετικό αίτημα του προσφεύγοντος. Περαιτέρω, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη: α) Το πιστοποιητικό της ιατρού …… του Νοσοκομείου ……, με στοιχεία 5-523-501, που εστάλη κατόπιν του 16106/18.8.1998 εγγράφου του καθού Ταμείου, σύμφωνα με το οποίο η κατάσταση της ασθενούς είναι κρίσιμη, ότι θα απαιτηθεί να διασωληνωθεί και ότι για τη μεταφορά της πίσω στην Ελλάδα χρειάζεται αεροπλάνο – ασθενοφόρο, β) την από 19.8.1998 ΄΄συνοπτική αναφορά΄΄ τριών ιατρών του Νοσοκομείου ……., στην οποία υπό τον τίτλο ΄΄κατάσταση κατά την εξαγωγή΄΄ αναφέρεται ότι ΄΄Η ….. θα μεταφερθεί πίσω στην Ελλάδα μέσω αεροπλάνου – ασθενοφόρου, γ) το από 23.9.1998 πιστοποιητικό του Νοσοκομείου ……, σύμφωνα με το οποίο ΄΄Η ……. βγήκε από το νοσοκομείο στις 19.8.1998. Η κατάστασή της ήταν σοβαρή και οποιαδήποτε άλλη περαιτέρω θεραπεία, όπως χημειοθεραπεία ή χειρουργική επέμβαση, κρίθηκε μάταιη. Ανέπτυξε ανυπότακτες ξαφνικές προσβολές λόγω του όγκου στον εγκέφαλο οι οποίες απαιτούσαν διασωλήνωση, μηχανικό σύστημα παροχής νέου αέρα στους πνεύμονες και αυξανόμενη φαρμακοθεραπεία για να καταπολεμήσει τις προσβολές. Αμφιβάλλουν σοβαρά δια το εάν θα ήταν ικανή να ταξιδέψει πίσω στην Ελλάδα με ασφάλεια και ζωντανή εάν δεν είχαν ληφθεί αυτά τα μέτρα. Σύμφωνα με την παραπάνω κατάσταση της ασθενούς, αποφασίσαμε πως ήταν ιατρικά απαραίτητο και ηθικά σωστό να μεταφερθεί πίσω στην Ελλάδα. Δεν βρίσκαμε άλλη εναλλακτική λύση ώστε αυτή να μεταφερθεί με ασφάλεια πίσω στην πατρίδα της. Φτάσαμε σ’ αυτήν την απόφαση μετά από μια μακριά και λεπτομερή συζήτηση με τους γονείς και το σύζυγο της ασθενούς και λαμβάνοντας υπόψη μόνο την ιατρική ασφάλεια της ….., δ) το από 22.8.1998 πιστοποιητικό νοσηλείας του Νοσοκομείου ΄΄Ασκληπιείο Βούλας΄΄ σύμφωνα με το οποίο η ……… ΄΄διεκομίσθη από ΗΠΑ σε φαρμακευτικό κώμα, διασωληνωμένη με τεχνική υποστήριξη αναπνοής΄΄ και ε) το από 6.11.1998 ιατρικό σημείωμα της υπεύθυνης της Μ.Ε.Θ. του Π.Γ. Νοσοκομείου Τρίπολης ΄΄Η Ευαγγελίστρια΄΄, οποίο αναφέρεται ότι όταν επρόκειτο να επανέλθει στο Νοσοκομείο η σύζυγος του προσφεύγοντος ΄΄επειδή εκείνες τις ημέρες δεν υπήρχε διαθέσιμος αναπνευστήρας και δεν ήμουν γνώστρια της ακριβούς κατάστασης της ασθενούς επικοινώνησα με το ………. για περαιτέρω πληροφορίες. Έμαθα πως λόγω επιδείνωσης της (επιληπτικές κρίσεις) παρά τη φαρμακευτική αγωγή έγινε αναγκαία η διασωλήνωσή της. Διασωληνωμένη λοιπόν και υπό μηχανικό αερισμό έπρεπε να μεταφερθεί στην Ελλάδα…..΄΄. Άγεται στην κρίση ότι ο μόνος επιστημονικά και ηθικά επιβεβλημένος τρόπος επιστροφής εν ζωή της συζύγου του προσφεύγοντος_ ανεξάρτητα από την ιατρικώς πιθανολογουμένη δυσμενή για τη ζωή της κατάληξη ήταν, βάσει των ως άνω βεβαιώσεων των θεραπόντων ιατρών στην αλλοδαπή και την ημεδαπή, με ειδικό ασθενοφόρο – αεροπλάνο. Συνεπώς, η σχετική δαπάνη που καταβλήθηκε από τον προσφεύγοντα για την αιτία αυτή, είναι δικαιολογημένη, κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 7 παρ. 3α του πδ 856/1979 και άρα πρέπει να αποδοθεί σ’ αυτόν, κατά το σχετικό βάσιμο λόγο της κρινομένης προσφυγής.

Επειδή, κατ’ ακολουθία, των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει η κρινομένη προσφυγή, να ακυρωθεί η προσβαλλομένη απόφαση κατά το οικείο αυτής κεφάλαιο, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει να συμψηφισθεί μεταξύ των διαδίκων η δικαστική δαπάνη, σύμφωνα με το άρθρο 82 παρ. 3 του πδ 341/1978.

(Δέχεται εν μέρει την προσφυγή, ακυρώνει την 16921/1998 απόφαση του Διοικητή του ΤΕΒΕ, κατά το μέρος που με αυτήν απορρίφθηκε το αίτημα του προσφεύγοντος για την έγκριση της επιστροφής της συζύγου του από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα με ειδικό ασθενοφόρο-αεροπλάνο, αναγνωρίζει ότι ο προσφεύγων δικαιούται να λάβει τη δαπάνη που αντιστοιχεί στη μεταφορά της συζύγου του από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα με το ειδικό ασθενοφόρο – αεροπλάνο, διατάσσει τη νέα εκκαθάριση των αποδοτέων στον προσφεύγοντα νοσηλειών, με βάση τα προαναφερόμενα, υποχρεώνει το καθού Ταμείο να καταβάλει στον προσφεύγοντα, νομιμοτόκως από την κατάθεση της προσφυγής έως την εξόφληση, την προκύπτουσα, μετά την κατά τα ανωτέρω νέα εκκαθάριση, διαφορά νοσηλειών).